پیرامون حقیقت 3

­­بسم الله الرحمن الرحیم پیرامون حقیقت3 و هنگامی که ناشایستی مرتکب شوند، گویند: پدران ما نیز چنین می کردند و خداوند ما را بدان امر کرده است. [ای پیامبر] بدانان بگو که خداوند هرگز به زشتی امر نمی فرماید. آیا آنچه را نمی دانید به خداوند نسبت می دهید؟ قرآن کریم. اعراف. آیه 28 6- انسان، در جامعه و خانواده ای خاص زاده می شود و از همان آغاز، ارزش ها و ضد ارزش های آن جامعه و خانواده را به عنوان اصولی مسلم می پندارد. هنگام روبرو شدن با حقیقت، یکی از موانع بسیار مهم در عدم دریافت حقیقت، همین ارزش ها و ضد ارزش های اکتسابی از جامعه و خانواده است زیرا این ارزش ها و ضد ارزش ها دو حالت دارد: یا غلط است که آدمی آن را صحیح فرض کرده و یا درست. در حالت نخست، برای آدمی بسیار سنگین است که باور سابق خود را کنار نهد و حقیقت را بپذیرد. مقاومتی در نهاد آدمی در مقابل این تغییر وجود دارد که باعث می شود وی نتواند حقیقت را به درستی دریابد. نمونۀ این حالت، باور جوامع مسیحی در مورد پیامبر عظیم الشأن الهی حضرت عیسای مسیح است که مسیحیان، ایشان را فرزند خداوند می پندارند. کافی است آنان به تاریخ دین خود مراجعه کنند تا دریابند که چنین گزاره ای در واقع سال ها پس از مسیح، توسط کنگره ای در روم تصویب شد در حالی که کنگرۀ قبل از آن، تصویب کرده بود که مسیح، پیامبر الهی است. با وجود وضوح نادرستی این مطلب، باز هم انسانی که در یک خانوادۀ مسیحی زاده می شود، این امر را به راحتی می پذیرد و حتی احتمال نادرستی آن را به ذهن هم راه نمی دهد. آدمیان زاده شده در خانواده های مسلمان هم به همین شکل، باورهای نادرست زیادی را به عنوان اصول مسلم زندگی خود پذیرفته، بر آن مبنا زندگی می کنند در حالی که کافی است به آیات روشن قرآن کریم مراجعه کنند تا دریابند باور آنان به کلی غلط است. و اما اگر باوری ارثی، صحیح باشد، باز هم به همان اندازۀ باور غلط فاقد ارزش است زیرا باور نمی تواند از طریق ادراک دیگری، پذیرفته شود. هر انسانی خود باید داده های واقعی را توسط گیرنده هایش دریافت کند و با ترکیب این داده ها به حقیقت برسد. حقیقتی که مانند ارث به آدمی منتقل شده باشد، هیچگاه نمی تواند در مقابل شک و تردید، مقاومت کند و همچنین به راحتی تسلیم اهواء نفسانی و نادرست می شود. این که خداوند در قرآن کریم، دروغگویان را دشمن خود اعلام می فرماید و در عین حال، در جوامع اسلامی، دروغ به فراوانی رواج دارد و هیچکس توجه ندارد که با گفتن حتی یک دروغ، در معرض دشمنی خداوند قرار می گیرد، از همین واقعیت نشأت گرفته است که فرزندان زاده شده در خانواده های مسلمان، فقط مذهبی ارثی دارند بی اطلاع از حقایق الهی و بی توجه به آن. 7- مانع بسیار مهم دیگری که در راه دریافت حقیقت وجود دارد، نوع رفتار مدعیان حقیقت است. انسان ستمدیده ای که مورد ستم ستمگری قرار گرفته، به شکل طبیعی نسبت به تمام مظاهر مربوط به آن ستمگر، احساس نفرت می کند. یک امر باطل و نادرست به شکل طبیعی نمی تواند دستاویز سوء استفاده از انسان باشد اما تاریخ سرشار است از ستمی که به نام حقیقت بر آدمی رفته است و لاجرم، آدمی در مقابل آن که مدعی حقیقت است و ستم می کند، نفرتش را به حقیقت ادعا شده هم تعمیم می دهد. در این حالت، انسان ستمدیده یا ناظر ستم، باید از منطق و دانشی نیرومند برخوردار باشد تا بتواند ادعای دروغ ستمگر را تشخیص دهد و بداند که حقیقت مورد دستاویز، فقط نامی تهی است و بستری تا با اتکاء به مشروعیت آن بر انسان ستم شود که متأسفانه این منطق و دانش در اکثریت آدمیان وجود ندارد. همین که گزاره ای می تواند آنقدر نیرومند باشد که با اتکاء به مشروعیت آن بر آدمی ستم رود، نشان می دهد که آن گزاره، حقیقت است و گر نه هیچ فرد یا جمعی از گزارۀ غلط و باطل حمایت نمی کند و هیچ کس به اتکاء امری نادرست نمی تواند به استثمار و ستم بر انسان دست یازد.     بادا که خداوند ما را راهنما باشد.