راه 20

­­بسم الله الرحمن الرحیم گذرگاه عافیت گام بیست اوست که پیام آورش را برای هدایت و همراه با دین حق فرستاد تا دین حق را بر همۀ ادیان دیگر اظهار کند ولو مشرکان را خوش نیاید. قرآن کریم. سورۀ توبه آیۀ 33 دین و حکومت 2 دین در قرآن کریم به دو معنای مشخص به کار رفته است. نخستین معنا، آئین و مذهب به شکل کلی است و معنای دوم به جهان یا زمانی پس از مرگ اشاره دارد. این معنا مورد نظر ما نیست و فقط معنای نخست است که باید بدان دقت کنیم. قرآن کریم در موارد متعددی دین را به معنای آئین ذکر کرده است از جمله هفت نمونۀ زیر: 1- آیۀ 132 سورۀ بقره : ابراهیم و یعقوب، فرزندانشان را اینگونه وصیت کردند که خداوند برای شما، آن دین خاص را برگزیده است و شما نمی میرید مگر این که مسلمان باشید. 2- آیۀ 193 سورۀ بقره : ... و دین برای خداوند است ... 3 - آیۀ 256 سورۀ بقره : در دین، اکراه نیست. 4- آیۀ 19 سورۀ آل عمران : دین نزد خداوند، اسلام است. 5- آیۀ 83 سورۀ آل عمران : آیا [پس از تبیین آشکار و روشن دین حق،] دینی غیر از دین خدا می جویند؟ و حال آن که هر چه در آسمان ها و زمین است، به رضایت یا به اجبار، تسلیم [خداوند] هستند و به سوی وی باز می گردند؟ 6- آیۀ 122 سورۀ توبه : ... برای تَــفَــقُّـه در دین ... 7- آیۀ 6 سورۀ کافرون : [ای کافران،] دین شما برای خودتان و دین من برای خودم. نمونۀ هفتم نشان می دهد که دین، در معنای مطلق آئین به کار رفته است و نمونۀ چهارم بیانگر این است که دینِ مورد قبول خداوند، دین اسلام است. با این حال، نمونۀ اول به روشنی مبین این است که منظور خداوند از دین اسلام، فقط دینی نیست که توسط پیامبر آخرین تبلیغ شده است، بلکه تمام ادیانی که توسط پیامبران سابق تبلیغ شده است، به عنوان دین اسلام نامیده شده است. با این حال، دین یهود، دین مسیح و سایر ادیان الهی بعضاً در مقابل دین اسلام آورده شده است. این نکته نشان می دهد که دین اسلام در قرآن دو معنای مشخص دارد. نخست، اسلام به معنای تسلیم در مقابل حق که بر تمام ادیان الهی شامل است و دوم، اسلام به معنای کامل ترین دین که توسط فرستادۀ نهائی به بشر عرضه شده است. با این حال، اینک در مرحله ای نیستیم که این مفاهیم را توضیح دهیم و در مباحث آینده بدان خواهیم پرداخت. در اینجا فقط به معنای کلی دین توجه داریم که بر رابطۀ بین انسان و خداوند ناظر است. نمونۀ ششم که به آیۀ نفر معروف است به روشنی نشان می دهد که دین، مجموعه ای از تعالیم است که نیاز به تفقه در آن دارد. تفقه در لغت به معنای تفتیش و تأمل و بررسی و فهم آمده است. با بررسی تمام موارد دین در قرآن کریم، مشخص می شود که منظور از دین، مجموعه ای از تعالیم است که شامل بر تمام صحنه های زندگی انسان از جمله حکومت است یعنی در واقع تعالیم دین بر مفهوم حکومت در معنای خاص فرمانروائی هم شامل است. چگونگی شمول و نیز مفهوم حکومت در اسلام را در مباحث آینده پی خواهیم گرفت. یک نکته را همین جا باید توجه کنیم و آن، آیه ای است که در ابتدای بحث امروز نقل شده است. این آیه می فرماید که دین حق بر سایر ادیان اظهار می شود. مفهوم اظهار را باید در بحث مربوط به ادیان بیان کنیم که در اینجا مورد توجه نیست. در صورتی که هر یک از همراهان به این موضوع علاقمند باشند، می توانند بفرمایند تا توضیح داده شود. طریق تماس: ثبت نظر ذیل همین مطلب یا ایمیل من [e-mail] یا پیامک به شماره 9177819916   شاد و سربلند باشید همراهان همدل.