در مرز شب

در مرز شب در مرز شب ، نه هیچ صدائی نه جنبشی جوبار ، خشک و ره ، تهی از ردّ کاروان در دیده ، شکّ دیدن و بر گام ، وزن راه از سنگ­ها ، زمین تهی از لحظه­ها ، زمان   ابلیس ، مست فتح و خدا ، گرم انتحار ایمان ، غریب و عشق ، غروب و نفس ، غراب رفتن ، شکست گام و نشستن ، رسوب جام اندیشه ، گوش و واقعه دستان انتخاب   دژخیم خویش بودن و در خویش گم شدن خود را به برق حادثه آیا توان شناخت اینجا شب است ، شب . چه صدائی ؟ چه جنبشی ؟ باید که قیر شب[1] را در کوره­ای گداخت 24 / مهر / 68 - شیراز 5 - اصطلاح « قیر شب » از مرحوم سهراب سپهری است .